Διαδρομές στη Σβουριχτή
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 1 Δύσκολη 800 μέτρα
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 2 Από το Ξυλόσκαλο κατεβαίνουμε το καλά σημειωμένο μονοπάτι του φαραγγιού της Σαμαριάς με κατεύθυνση ΝΑ και μέχρι το σημείο που είναι δυνατή η διάβαση της κοίτης του χειμάρρου της Σαμαριάς και το πέρασμα στη Β. πλαγιά.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 3 Διαδρομή του πύργου του Μίνωα Δύσκολη 550 μέτρα ανωτ. όριο 9 ώρες , βράχος σάπιος . Διαδρομή της μεγάλης κόψης του Γκιγκίλου Πολύ δύσκολη 1.200 μέτρα
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 4 Η διαδρομή αυτή είναι 1.000 μέτρα και ορίζει τη Β και ΒΔ ορθοπλαγιά του Γκιγκίλου. Μακρυά αναρρίχηση αλλά όχι με συνεχείς δυσκολίες εκτός του τελευταίου πύργου της κόψης. Πολύ δύσκολη κατ.όριο 7 ώρες καθαρής αναρρίχησης Ξεκινάμε από ένα μικρό διάσελο, για να φτάσουμε ως εκεί (Ανεβαίνουμε τη μικρή κοιλάδα της Σαμαριας. Φτάνουμε στο ύψος του καταρράκτη πού κατεβαίνει απ' το Β φαράγγι και αποφεύγουμε το πρώτο σπηρούνι από δεξιά. Βρισκόμαστε τότε στο προαναφερθέν διάσελο το οποίο μας επιτρέπει να φτάσουμε εύκολα στο Β. φαράγγι πού είναι στη βάση της κόψης. Ξεκινάμε από την ακμή της κόψεως. Στο δεύτερο μήκος σχοινιού ένα πέρασμα V.
Ακολουθούμε τη κόψη χωρίς μεγάλες δυσκολίες μέχρι τη κορυφή του πρώτου πύργου (500 μ. περίπου υψ.), 3 ώ. από το ξεκίνημα. Συνεχίζουμε στη κόψη πού γίνεται πιο εύκολη, μα πού ό βράχος της είναι λιγότερο γερός. Φθάνουμε έτσι στη βάση της πυραμίδας της κορυφής (ύψος του ενδιάμεσου τμήματος 400 μ. περίπου), 2 ώ. από τον πρώτο πύργο. Βρισκόμαστε τότε στη βάση της πυραμίδας. Τραβερσάρουμε 50 μ. αριστερά για να μπούμε στον απόκρημνο κυκλικό προμαχώνα της κορυφής. Προωθούμεθα μέσα από σεμινέ και πλάκες ευθεία κάτω από τη κορυφή μέχρι το τελευταίο τείχος πού βρίσκεται 120 μ. από πάνω. Από κει υπάρχουν διάφορες δυνατότητες. Ανεβήκαμε 30 μ. δεξιότερα μια αρνητική σεμινέ (IV άνωτ./V κατ.) για να βγούμε στην ακμή του σπηρουνιού πού βρίσκεται στη προέκταση της ΒΔ κόψεως. Καλό σημείο αλλαγής σε πατάρι. Ξεκινούμε ίσια επάνω σε μια συνέχεια από πλάκες IV - IV άνωτ. για να φτάσουμε ως μια κολόνα τρυπημένη. Βγαίνουμε επάνω καί αριστερά, V εκτεθειμένο. Καλό σημείο αλλαγής πάνω από τη Κολόνα. Ένα μήκος σχοινιού IV (ξεκίνημα δεξιά) επιτρέπει να φτάσουμε στα πλατώματα της κορυφής (2 ώ. για το τελευταίο πύργο). Γερός βράχος στα δύσκολα περάσματα. Είναι απαραίτητα μερικά καρφιά για την ασφάλεια.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 4α Μια παραλλαγή της διαδρομής 4 ανοίχτηκε στις 18 Νοεμβρίου 1972 από τους Ι. Βούτσικα Π. Καστρινάκη (εναλλάξ επικεφαλής), 1400 μ.. Πολύ Δύσκολη, 9 ώ. (Τεχνική περιγραφή Ι. Βούτσικα, χαράξεις σε σχέδια Ι. Βούτσικα, Π. Καστρινάκη)
Προσέγγιση της διαδρομής:
Ακολουθούμε το δρόμο πού οδηγεί στον "Άγιο Νικόλαο και από την πρώτη πηγή πού συναντάμε εγκαταλείπουμε το δρόμο καί ανηφορίζοντας προς τα δεξιά βρισκόμαστε στο βάθος του φαραγγιού καί ακριβώςαπέναντι καί λίγο χαμηλότερα από το μεγάλο καταρράκτη, πού βρίσκεται αριστερά μας, όπου καί ή βάση του σπηρουνιού.
Ανεβαίνουμε το σπηρούνι πού βρίσκεται δεξιά του καταρράκτη, ακριβώς στη κατ' ευθείαν πλευρά του καί δεξιά του μεγάλου διέδρου. Στα πρώτα μήκη σχοινιού αντιμετωπίζουμε περάσματα + III, IV και ένα πέρασμα V σε αρνητικό, βράχος πολύ γερός, ένα καρφί. Στα επόμενα μήκη σχοινιού συναντάμε σε πολλά σημεία σαθρό βράχο καί χορταριασμένο.
Περάσματα Ι III, IV, ένα καρφί. Στην έξοδο του σπηρουνιού υπάρχει μικρό διάσελο, όπου καταλήγει το δεύτερο φαράγγι, όπου καί ή βάση της κόψης. Εκεί αρχίζει ή μεγάλη διαδρομή. Εμείς ξεκινάμε ακριβώς στη κόψη της μεγάλης διαδρομής και λίγο πιο αριστερά προς το μεγάλο καταρράκτη. Στα πρώτα μήκη σχοινιού περάσματα IV, +ΐν ενώ στα επόμενα έχουμε κι' ένα V πέρασμα σε βράχο όρθιο εκτεθειμένο, δύο καρφιά. "Έπειτα τραβερσάρουμε λίγο δεξιά καί εν συνεχεία φθάνουμε στη κορυφή του πρώτου πύργου.
Περάσματα +111, IV. Από εκεί συνεχίζουμε κατ' ευθείαν επάνω και έπειτα από αλλεπάλληλα περάσματα III, 1 III, IV κι' ένα V σε λεία αρνητική πλάκα φθάνουμε στη βάσι της πυραμίδας της κορυφής. Από εκεί τραβερσάρουμε λίγο αριστερά καί υστέρα από ένα μήκος σχοινιού σε σαθρό βράχο μπαίνουμε σε ένα συγκρότημα από υψηλούς τοίχους πού φαίνονται σαν να αποτελούν τους ύπερασπιστές της κορυφής. Από εκεί περνάμε διαδοχικές σεμινέ και πλάκες καί φθάνουμε στο τελευταίο από τους τοίχους αυτούς.
Περάσματα IV, + IV καί V σε αρνητική σεμινέ. Μετά από τραβέρσα λίγο δεξιά φθάνουμε στην ακμή του πιλιέ πού βρίσκεται στη συνέχεια της ΒΔ κόψης. Από εδώ υπάρχουν συνεχή περάσματα επάνω σε πλάκες IV, + IV, φθάνοντας σ' ένα πιλιέ πού ορθώνεται μπροστά μας. Το περνάμε αριστερά λίγο με ένα πέρασμα V και ένα καρφί. Στο τέλος υπάρχει καλό σημείο αλλαγής. *Από έκεί κάνουμε τραβέρσα δεξιά και φθάνουμε πολύ κοντά στα πρώτα πατήματα πού οδηγούν στη κορυφή. Περάσματα-}- IV και ένα V σε λεία σχεδόν καί αρνητική πλάκα, ένα καρφί. Βράχος λίγο σαθρός.
Στη συνέχεια καί έπειτα από αλλεπάλληλα περάσματα III, +, IV καί με ταχύ ρυθμό φεύγουμε και οί δύο μαζί για τη κορυφή κάνοντας αλλεπάλληλα περάσματα III, + III από την κατ' ευθείαν πλευρά της κορυφής.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 5 ΒΔ ΠΛΑΓΙΑ
Προσέγγιση, στη ΒΔ Πλαγιά
Ακολουθούμε το μονοπάτι του κανονικού δρόμου πού ανεβαίνει δυτικά του Ξυλόσκαλου καί από τη φυσική αψίδα κατεβαίνουμε το χείμαρρο της Σαμαριάς και φτάνουμε στη ΒΔ πλαγιά.
Διαδρομή της Πλάκας των Κρί - Κρί
Παντούλας - Β. Γεωργιάδης - Α. Σπανούδης, 30 Ιουνίου 1966 850 μ., πολύ Δύσκολη, 16 ώ. καθαρής άναρρίχησης, ένα μπιβουάκ, 35 καρφιά. Οί δυσκολίες βρίσκονται συγκεντρωμένες στα πρώτα 400 μ. (IV - IV άνωτ.) στη συνέχεια III - IV
Διαδρομή του Αποχωρισμένου Σπηρουνιοΰ
Γ. Τσαμακίδης-θ. Ίγγλέσης, 31 Οκτωβρίου 1960, ένα μπιβουάκ, κάθοδος με ραπέλ. Αναρρίχηση πολύ δύσκολη κατ. όριο, 750 μ. περίπου
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 6
Αυτή ή διαδρομή ακολουθεί ένα αποχωρισμένο άπ' τη ΒΔ. ορθοπλαγιά σπηρούνι πού φαίνεται πολύ καλά άπ' το Ξυλόκασκαλο. "Υψος της διαδρομής 600 μ. μέχρι τα πλατώματα της κορυφής, από κει 250 μ. εύκολων βράχων. Πολύ Δύσκολη κατ.όριο. Βράχος καλός στο σύνολο.
Παίρνουμε από το Ξυλόσκαλο το δρόμο του διάσελου του Λινοσέλι μέχρι τη πηγή (χώροι διευθετημένοι για διανυκτέρευση).
Κατεβαίνουμε το Φαράγγι της Σαμαριάς μέχρι τη βάση του σπηρουνιού πού ξεχωρίζει από ένα μεγάλο πεύκο, πού βρίσκεται εκεί. Ξεκινάμε από την ακμή του σπηρουνιού πάνω από το πεύκο, περνάμε ένα μικρό αρνητικό V (μπορεί ν' αποφευχθεί αυτό το μήκος σχοινιού από δεξιά). Από τη κορυφή του πρώτου πύργου ί50 μ.) κατεβαίνουμε 5 μ. ΝΑ. Αρχίζουμε ν' ανεβαίνουμε το πύργο από μια αρκετά εύκολη ζώνη επί 200 μ. Βρισκόμαστε πλησίον της κόψης πού κρασπεδώνει το σπηρούνι 200 μ. κάτω από τη κορυφή του. Υπερβαίνουμε αυτή τη μικρή ορθοπλαγιά αναρριχώμενοι πάνω σε μεγάλες γερές πλάκες IV και IV άνωτ., συνεχείς δυσκολίες επί 200 μ. για να φτάσουμε την ακμή του σπηρουνιού στη κορυφή. Δεν πρέπει ν' απομακρυνθεί κανείς άπ' την ακμή της κόψεως. Κατεβαίνουμε άπ' το σπηροΰνι μ' ένα ραπέλ 15 μ. Αρχίζουμε ν' ανεβαίνουμε το τελευταίο πύργο του σπηρουνιού 10 μ. δεξιά της κόψεως, επανερχόμαστε στη κόψι μ' ένα ανοδικό τραβερσάρισμα αριστερά. Ανεβαίνουμε επί της ακμής της κόψης IV άνωτ. και βγαίνουμε από πλάκες, V. Ή αναρρίχηση συνεχίζεται πάνω σε μικρούς τοίχους μέχρις ότου φθάσουμε κοντά στο κανονικό δρόμο. (5 ώ. καθαρής άναρρίχησης, μερικά καρφιά είναι απαραίτητα για την ασφάλεια) Είναι δυνατόν πιθανώς ν' ακολουθηθεί εξ ολοκλήρου ή κόψη του μεγάλου πύργου.
Δύο παραλλαγές της παραπάνω διαδρομής, και μόνο μέχρι το Αποχωρισμένο Σπηρούνι, ανοίχτηκαν στίς 10 Οκτωβρίου 1970. Συμπίπτουν περίπου αφ' ότου γίνει ή παρέκκλιση προς τα δεξιά καί μετά δύο σχοινιές, καί καταλήγουν στο αυτό σημείο.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 6α Δ. Κορρές - Χρ. Παπαδόπουλος (εναλλάξ επικεφαλής) 600 μ. Πολύ Δύσκολη κατ. όριο, 7 ώ. (Πληροφορίες και χάραξη Δ. Κορρές, Χ. Παπαδόπουλος).
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 6β Π. Καστρινάκης - Κατερίνα Γκέκα, 600 μ.. Δύσκολη, 7 ώ. (Πληροφ. καί χάραξη Κ. Γκέκα - Π. Καστρινάκης).
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 7 Δ. Λιάγκος - Όρ. Κωλέττης, 30 Οκτωβρίου 1960, 850 μ. Πολύ Δύσκολη.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 8 Β. Γεωργιάδης-Ι. Παντούλας, 27 Ιουνίου 1966, 300 μ. Μέτρια Δύσκολη, 3 ώρες Βράχος λίγο σαθρός -Μία παραλλαγή της διαδρομής 8 καί αριστερά της ανοίχτηκε στίς 13 Σεπτεμβρίου 1970 από τους: Π. Καστρινάκη - Γ. Γρηγοριάδη, 600 μ.. Μέτρια Δύσκολη (1 πέρασμα IV, αρνητική σεμινέ), 8 ώρες.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 9 Κ. Κασιμάτης-Όρ. Ίωαννίδης, 24 Απριλίου 1965, 600 μ. Δύσκολη.
- Μία παραλλαγή της παραπάνω διαδρομής και στα δεξιά της ανοίχτηκε από τους Δ. Λιάγκο - Ε. Ψωμά, στίς 6 Αυγούστου 1965.
- Μια παραλλαγή πού αρχίζει απ' τη διαδρομή 8 και καταλήγει στη διαδρομή 9 ανοίχτηκε άπ' το μοναχικό Ντ. Δελφό στίς 20 Ιουνίου 1970, 250 μ. Μέτρια Δύσκολη
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 10 Άκολουθούμε το μονοπάτι του κανονικού δρόμου του Γκίγκιλου κάτω από τη φυσική αψίδα και μόλις μπορέσουμε κατεβαίνουμε ανάμεσα από βράχια και περνάμε τη κοίτη του χείμαρρου της Σαμαριάς για να βρεθούμε στη δεξιά όχθη. Τραβερσάρουμε ανατολικά προς τη κατεύθυνση ενός φαρδιού κουλουάρ από πλάκες. Αυτό το κουλουάρ ορίζεται δυτικά από μια σειρά βράχων πού κατεβαίνει από τη κορυφή καί ανατολικά από το πιο κάτω σπηρούνι στο κάτω μέρος του οποίου βρίσκονται μερικά μικρά δέντρα.
Ανεβαίνουμε αυτό το κουλουάρ τραβώντας ανατολικά (περνάει σχεδόν παντού) φθάνουμε στη κόψη. Μερικοί κάθετοι πύργοι μόνο ξεπερνάνε τη γενική κλίση πού είναι πολύ μικρή. Φθάνουμε έτσι στο μεγάλο πατάρι πού βρίσκεται στη βάσι της κάθετης σειράς βράχων πού κόβει ολόκληρη τη ΒΔ όρθοπλαγιά. Στο κατώτατο άκρο αύτού του παταριού βρίσκεται μια σπηλιά κάτω από μια μικρή αποκολλημένη απ' την όρθοπλαγιά κολόνα. Ανεβαίνουμε εύκολα αυτή τη κολόνα καί κατευθυνόμαστε πρώτα ανατολικά από ένα πλάγιο κεκλιμένο πέρασμα (περνάμε πάνω από μια βαθειά σπηλιά) καί στη συνέχεια προς την ακμή της Β. κόψεως του σπηρουνιού. Και πλάι πατάρι. (Βρισκόμαστε πάνω από ένα σχίσμα του ΒΔ σπηρουνιού και βλέπουμε κάτω μας ένα πολύ ενδιαφέροντα πύργο). 'Απ' αυτό το πατάρι ανεβαίνουμε από μια μικρή χαρακτηριστική κάθετη σεμινέ 6 μ. πού καταλήγει σε Υ, κάνουμε ένα βήμα αριστερά III (βράχος ασταθής από πάνω), 1 καρφί καί ανεβαίνουμε την πλάκα πού σχηματίζει το αριστερό πλευρό του Υ μέχρι ένα σαμάρι της κόψεως 15 μ. Σημείο αλλαγής (ΣΑ 1) στο σαμάρι.
Ανεβαίνουμε 1 μ. δεξιά της ακμής της κόψεως 1 καρφί IV, συναντάμε ένα αόριστο πλάτωμα της κόψεως και τραβερσάρουμε 4 μ. δεξιά (έκεϊ ένας βράχος σε ισορροπία καταλαμβάνει ένα πλάγιο πέρασμα), κατόπιν ολόισια από μια κάθετη εκτεθειμένη πλάκα, 2 καρφιά IV άνωτ., από ένα αόριστο πλάγιο πέρασμα πού παρεκκλίνει αριστερά συναντάμε τη κόψη της οποίας ανεβαίνουμε την ακμή μέχρι τη κορυφή του πύργου (εναέριο IV) 30 μ.
Από την ακμή της κόψης ή λίγο δεξιά περνάμε από το κατώτερο πύργο καί το σχίσμα πού ακολουθεί (Ι - II). Βρισκόμαστε στη κορυφή του κολλημένου σπηρουνιού στη ΒΔ ορθοπλαγιά του Γκίγκιλου. Ή ορθοπλαγιά αυτή σχηματίζεται από πλάκες με κλίση καί χωρίζεται σε δύο από μια μεγάλη κάθετη σειρά βράχων (θαμπορούσε κανείς να κατέβει απ' την ανατολική πλευρά του σχήματος και ν' ανέβεί τις πλάκες ανατολικά της σειράς βράχων). Ανεβαίνουμε ίσια επάνω. Η κατώτερη σειρά βράχων ξεπερνιέται εύκολα από ένα μικρό δίεδρο σε σχήμα ανοικτού βιβλίου +ΙΙΙ και στραμμένου δυτικά. Από κει φθάνουμε στη κορυφή από περάσματα πούδεν είναι χαρακτηριστικά Ι - II. Περνάμε κοντά από ένα χαρακτηριστικό πύργο σχισμένο από μια στενή σχισμή (φαίνεται από κάτω, μπορεί κανείς να τον αναρριχηθεί: ευχάριστο). Το υψομετρικό σημείο της κορυφής κείται ελαφρώς προς τα δυτικά. Η αναρρίχηση αυτή μπορεί να χαρακτηρισθεί σα λίγο Δύσκολη μ' ένα πέρασμα
ΔΙΑΔΡΟΜΗ 11 Ισμήνη Βασιλόπουλου!-Ι. Βούτσικας - Π. Καστρινάκης (ένναλλάξ επικεφαλής) 14 Νοεμβρίου 1970, 400, μ., Λίγο Δύσκολη, (περάσματα II), 2 ώ. (Πληροφ. Ι. Βούτσικας